Τελικά αν δεν τρελαθώ τώρα δεν θα τρελαθώ ποτέ.....

τσουνάμι από την κρίση του ευρώ

Μέχρι τώρα πίστευα ότι για τα δεινά που υφίστανται τα νοικοκυριά εδώ και δυο χρόνια φταίει η κακή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών από τον Καραμανλή την περίοδο 2004-2009 και η διαφθορά των ελλήνων που άκουγα να λέει ο Γιώργος πρώην πια πρωθυπουργός σε συγχορδία με τα παπαγαλάκια του στα ΜΜΕ.
Την ίδια εκτίμηση για το τι φταίει είχε και ο Λουκάς σύμβουλος τότε του Γιώργου και - κατ’ απαίτηση των Βρυξελλών και των δανειστών μας- σημερινός πρωθυπουργός .

Κουβαλούσα με σκυμμένο το κεφάλι το βαρύ φορτίο των ενοχών μου μετά από εκείνο το "μαζί τα φάγαμε" που μου πέταξε κατάμουτρα ο Θόδωρος, ο παχύσαρκος αντιπρόεδρος στις κυβερνήσεις του Γιώργου και του Λουκά.

Και ξαφνικά σαν από μηχανής άθεος μας προκύπτει συστημική κρίση από το πουθενά.
Άντε τώρα εγώ να μαθαίνω απ’ την αρχή ότι για όλα μας τα βάσανα δεν είναι μόνο η διαχείριση Καραμανλή και η διαφθορά των εφοριακών που φταίει όπως μου 'λεγε ο ΓΑΠας αλλά κάτι άλλο πρέπει να φταίει κάτι που έχει να κάνει με το ίδιο το ευρώ και να συνηθίσω στις τσιρίδες του Όλι Ρεν που πριν δυο χρόνια μας ευχότανε «καλό κουράγκιο» και τώρα χτυπιέται σαν απατημένη νεόνυμφη.
Αν δεν πάρουμε αμέσως ριζικά μέτρα σε κεντρικό επίπεδο ευρωζώνης μετά το τέλος Νοεμβρίου πάμε για διάλυση του ευρώ και διαζύγιο και θα μιλάμε μέσω των δικηγόρων μας σκούζει ο απατημένος ευρω-επίτροπος.
Τα επιτόκια με τα οποία δανείστηκε η γειτονική Ιταλία χθες ξεπέρασαν το 6% για τα έντοκα γραμμάτια και το 7% για τα ομόλογα  και απ’ τα δανεικά αυτά περιμένουμε να συμμετάσχει η Ιταλία στα δανεικά της 6^ης δόσης που θα μας δώσουν με επιτόκιο …5%.

Και να βλέπεις και τη χοντροκώλα του Βερολίνου να μην μπορεί να δει πιο πέρα από το χρυσάφι της Μπουντεσμπανκ και να 'χει εξαφανιστεί κι ο ΓΑΠας που ως άλλος Καραμανλής ούτε μιλάει ούτε λαλάει αλλά ούτε και που τον ξανάδε κανείς να κάνει κανό ή ποδήλατο με κείνο το σεξουλιάρικο μαύρο κολλάν….

Το άκρον άωτο του παραλογισμού δηλαδή κι εγώ ο χαμένος να στήνομαι κάθε βράδυ στις 8 μπροστά στην TV και με το control στο χέρι να κάνω zapping από κανάλι σε κανάλι περιμένοντας ποιος από όλους τους κήνσορες της δημοσιογραφίας που δυο χρόνια τώρα μας τα πρήζουνε για το πόσο εμείς οι πολίτες φταίμε που καταντήσαμε παρίες της Ευρώπης να κάνει την αυτοκριτική του και να μου ζητήσει συγνώμη.

Το bradefer με τις άχρηστες υπογραφές των αρχηγών και οι πραγματικές επιδιώξεις του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Σε μείζων θέμα έχουν αναγάγει οι Γερμανοί (κυρίως) και το ΔΝΤ την απαίτησή τους για έγγραφη δέσμευση των αρχηγών των κομμάτων της συγκυβέρνησης στην εφαρμογή των μέτρων που θα συνοδεύουν τη νέα δανειστική σύμβαση για την περίοδο μέχρι το 2021 που έχει εξελιχθεί σε ένα ιδιότυπο bradefer με τον Σαμαρά που αρνείται να υπογράψει.
Έχει κανείς την εντύπωση ότι στην περίπτωση που ο Σαμαράς γίνει πρωθυπουργός θα εφαρμόσει κάποιο άλλο μνημόνιο ή κάποια άλλη δέσμη μέτρων απ΄ αυτή που σήμερα εφαρμόζεται κατ΄ εντολή της τρόικας και των δανειστών μας και οδηγούν στην εξαθλίωση των νοικοκυριών?

Προς τι λοιπόν η επιμονή των Γερμανών να αναγάγουν σε μείζων θέμα την υπογραφή του Σαμαρά και να απειλούν ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα εκταμιευτεί η 6^η δόση αδιαφορώντας αν αυτό οδηγήσει σε στάση πληρωμών την Ελλάδα και ενεργοποίηση των Cds με απροσδιόριστες αρνητικές επιπτώσεις για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία?
Είναι φανερό ότι το γαϊτανάκι με την εκταμίευση ή μη της 6^ης δόσης από τις αρχές Σεπτεμβρίου αποσκοπεί  στο σπάσιμο του τσαμπουκά και στην υποδούλωση  και πλήρη και εθελοντική υποταγή της πολιτικής ηγεσίας της χώρας στα κελεύσματα και τις απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών μας.
Διότι είναι ηλίου φαεινότερο ότι η υπογραφή Σαμαρά δεν θα έχει καμιά αξία αν μετά από ενδεχόμενη εκλογική του νίκη θελήσει να προβάλει αντιρρήσεις στην εφαρμογή των συμπεφωνημένων και απαιτήσει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου.

Το ίδιο άχρηστη είναι και η υπογραφή του πρόθυμου σε υποκύψεις ενώπιον των ηγετών της ΕΕ, του ΔΝΤ και της τρόικας προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου που πιθανότατα πριν τις εκλογές θα αποτελεί παρελθόν και για το ΠΑΣΟΚ και για την πολιτική ιστορία της Χώρας. 

Το φίδι βγήκε από τ΄ αυγό του, παχύ-παχύ σαν αντιπρόεδρος κυβέρνησης…

δανεισμένο από εδώ

Η έκπληξη που πολλοί δοκίμασαν με την ορκωμοσία βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ σε υπουργικούς θώκους είναι παντελώς αβάσιμη καθώς το αυγό του μεγάλου φιδιού δεν επωάζεται στο Λιμάνι του Πειραιά που κατέλυσε ο Άδωνης ούτε στο υπουργείο που κατέλαβε ο άλλοτε τσεκουροφόρος Μάκης.

Αυτονόητο είναι ότι και οι υπουργοί του ΛΑ.Ο.Σ θα προσπαθήσουν να σπείρουν αυγά του φιδιού δεξιά κι αριστερά προβοκάροντας κάθε δημοκρατική εκδήλωση.

Ωστόσο το βασικό εκκολαπτήριο των αυγών του μεγάλου φιδιού βρίσκεται στην κεντρικότατη πλατεία Συντάγματος απέναντι από το Κοινοβούλιο.

Ήδη τα πρώτα φιδάκια κατέβηκαν από τον 6^ο όροφο του κτιρίου της οδού Νίκης όπου βρίσκεται το γραφείο του Αντιπροέδρου, υπουργού Οικονομικών και επίδοξου Κυβερνήτη της χώρας Βαγγέλη Βενιζέλου και δαγκώνουν θανατηφόρα όποιον ενοχλεί τον υπουργό.
Το πρώτο φιδάκι δάγκωσε την Ανεξάρτητη Αρχή Προϋπολογισμού της Βουλής υποχρεώνοντας σε παραίτηση την επικεφαλής επιστήμονα κα Στέλλα Μπαλφούσια γιατί η έκθεση της για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού δεν άρεσε στον (πολλά βαρύ, λόγω όγκου) Βαγγέλη.

Λίγο μετά ήρθε η στιγμή τα φιδάκια του Βενιζέλου να δαγκώσουν την Ελληνική Στατιστική με τον αποκεφαλισμό από τον υπουργό όλων των μελών του Δ.Σ της (κατ’ ευφημισμό) Ανεξάρτητης Αρχής γιατί δεν του κάνανε τα χατίρια με εξαίρεση τον προέδρό της που έχει πλάτες (καθότι υπάλληλός του) στο ΔΝΤ.

Χθες τα κολοβά φιδάκια του Βενιζέλου έβαλαν στο στόχαστρο τους τη Δικαιοσύνη και ειδικά τους δικαστές του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας που εξέδωσε απόφαση προσωρινής διαταγής με την οποία «απαγόρευσε στη ΔΕΗ να προχωρήσει σε διακοπή ηλεκτροδότησης σε συγκεκριμένη κατοικία, καθώς οι ιδιοκτήτες της δεν πλήρωσαν το λογαριασμό ρεύματος, επειδή, όπως υποστηρίζουν, το Ειδικό Τέλος Ακινήτων είχε προσδιορισθεί με λάθος τρόπο, τόσο σε σχέση με την τιμή ζώνης όσο και σε σχέση με τα τετραγωνικά μέτρα.»

Αυτό εξόργισε το Βενιζέλο που έδωσε εντολή στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να προβεί σε ακύρωση της απόφασης του Πρωτοδικείου Καλαμάτας, ενώ προανήγγειλε ότι θα αποδοθούν πειθαρχικές ποινές και στους δημάρχους που παροτρύνουν τους πολίτες να μην πληρώνουν το χαράτσι στα ακίνητα...
Το αν έχει το δικαίωμα το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να ακυρώνει δικαστικές αποφάσεις είναι κάτι που ξεπερνά τις νομικές μου γνώσεις.

Από τα λίγα κολλυβογράμματα βέβαια που έμαθα θαρρώ πως το να επιδιώκει κάποιος να περιορίσει την ανεξαρτησία των δικαστηρίων που αποτελούν το έσχατο καταφύγιο των αδικούμενων πολιτών περισσότερο με φασιστική πρακτική μοιάζει παρά με δημοκρατική διαδικασία.

Έτσι μέρα με τη μέρα τα φασιστικά φιδάκια που εκπορεύονται από το γραφείο του επίδοξου Κυβερνήτη της Χώρας Β. Βενιζέλου καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος των ζωτικού μας χώρου με την ανοχή και των 3 Ανεξάρτητων Εξουσιών (Κυβέρνηση, Βουλή, Δικαιοσύνη) κι αν συνεχίσουμε να κοιτάμε το δέντρο (τη συμμετοχή του ΛΑ.Ο.Σ στην κυβέρνηση) χάνουμε το Δάσους του εκφασισμού της «Δημοκρατίας» από τη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (χθες υπό τον Γ. Παπανδρέου και σήμερα υπό το Λ. Παπαδήμο).

  

Εξ όνυχος τον λέοντα…

Ο κ. Παπαδήμ(ι)ος

Οι Ευρωπαίοι και τα πολιτικά κόμματα που στηρίζουν την τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου έχουν αποδεχτεί το Γαλλο-Γερμανικό σχέδιο για χρεοκοπία και επιστροφή μας στη δραχμή με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες για τους δανειστές μας.
Το σκοτεινό μέλλον που μας επιφυλάσσει η υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 26^ης και 27^ης Οκτωβρίου αποκάλυψε ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος που επιστρατεύτηκε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ, τη Ν.Δ και το ΛΑ.Ο.Σ για να κάνει τη βρόμικη δουλειά και να υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της εθνικής μας κυριαρχίας από τη χρεοκοπία.

Σε μια αποστροφή του λόγου του κατά τη δευτερολογία του στη βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης ακούσαμε τον εκλεκτό των αγορών πρωθυπουργό μας, να περιγράφει με μελανά χρώματα τα δεινά που μας αναμένουν στην υποθετική –όπως το τόνισε- περίπτωση εξόδου μας από το ευρώ.

Σε μια τέτοια –υποθετική όπως επισήμανε- περίπτωση θα επιστρέφαμε σε ένα υποτιμημένο εθνικό νόμισμα που θα οδηγούσε σε αύξηση του πληθωρισμού κάτι που θα ήταν εις βάρος των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων (που κατά τη γνώμη του προφανώς καλοπερνάνε σήμερα) ενώ θα έκανε δυσχερέστατη τη αποπληρωμή του δημόσιου χρέους που «θα είναι εκπεφρασμένο σε ευρώ».
Να υποθέσουμε πως ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και μέχρι πρότινος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αγνοεί πως το ομολογιακό χρέος της χώρας είναι εκφρασμένο σε εθνικό νόμισμα και ως εκ τούτου στην -υποθετική όπως είπε- περίπτωση εξόδου μας από το ευρώ και το δημόσιο χρέος θα εκφραστεί στο νέο υποτιμημένο εθνικό νόμισμα προς μεγάλη λύπη των τοκογλύφων δανειστών μας?
Και επειδή κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το αγνοεί ο τραπεζίτης πρωθυπουργός, ούτε και μπορεί να θεωρηθεί ως Lapsus Linguae είναι φανερό ότι η αναφορά του κ. Παπαδήμου αφορά στη χρεοκοπία της χώρας και την επιστροφή στη δραχμή την οποία κλήθηκε να διαχειριστεί μετά την ολοκλήρωση του haircut κατά 50% του ομολογιακού χρέος που βρίσκεται σε χέρια ιδιωτών.
Εν ολίγοις ο κ. Παπαδήμος προεξοφλεί ότι με την υιοθέτηση των αποφάσεων της 26^ης και 27^ης Οκτωβρίου για τις οποίες τόσο πολύ κόπτεται η κ. Μέρκελ το σύνολο του δημοσίου χρέους με τον ένα ή άλλο τρόπο θα γίνει ενυπόθηκο και θα είναι ανεπηρέαστο από την οποιαδήποτε νομισματική μεταβολή οπότε και η Ελλάδα θα μπορεί αζημίως για τις μεγάλες τράπεζες της ευρωζώνης να εκδιωχτεί από το ευρώ.

Και επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες που ακόμα δεν έχουν δημοσιοποιηθεί θα προσπαθήσω να ανιχνεύσω πως θα γίνει αυτό που εννοούσε ο κ. πρωθυπουργός με όσα στο μεταξύ έχουν διαρρεύσει.

Ήδη στις διαπραγματεύσεις για το haircut έχει διαφανεί η πρόθεση των τραπεζών να συμμετάσχουν εθελοντικά (ώστε να μην προκληθεί πιστωτικό γεγονός) υπό τον όρο ότι τα νέα ομόλογα που θα εκδοθούν θα υπάγονται στο Αγγλικό Δίκαιο και άρα δεν θα επηρεάζονται από τυχούσα νομισματική αλλαγή στην Ελλάδα ενώ τα επιτόκια σχεδόν θα διπλασιαστούν κοντά στο 8% ώστε οι ζημιές για τις τράπεζες να περιοριστούν μόνο στην καθαρή αξία των ομολόγων που θα κουρευτούν και όχι και επί των τόκων.
Οι απόψεις αυτές έφθασαν στην Κυβέρνηση με τον επισημότερο τρόπο κατά τη συνάντηση που είχε χθες με τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών Βαγγέλη Βενιζέλο ο επικεφαλής του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF) Charles Dallara.
Με την ολοκλήρωση δηλαδή του κουρέματος το δημόσιο χρέος κατά μεν το ομολογιακό του μέρος που θα κατέχουν οι ιδιώτες (τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία κλπ) θα είναι αρμοδιότητας του Αγγλικού Δικαίου ενώ το υπόλοιπο χρέος που πήραμε με το πρώτο μνημόνιο είναι έτσι κι αλλιώς ενυπόθηκο δάνειο με υποθήκη την ακίνητη και κινητή περιουσία του ελληνικού δημοσίου κατά ρητή πρόβλεψη της αρχικής δανειακής σύμβασης.

Έτσι σε περίπτωση αποχώρησης ή αποβολής μας από το ευρώ μετά την εφαρμογή των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής οι πιστωτές μας κράτη και ιδιώτες θα απαιτήσουν η αποπληρωμή του χρέους να γίνει σε ευρώ έχοντας τη δυνατότητα να κατάσχουν δημόσια ή ιδιωτική περιουσία σε περίπτωση μη πληρωμής τους.
Και προφανώς αυτό εννοούσε ο τραπεζίτης πρωθυπουργός όταν περιόριζε τις αρνητικές επιπτώσεις από ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή μόνο και αποκλειστικά στα νοικοκυριά.

Η Δημοκρατία μας δυστυχώς επτώχευσε!!!

Από το «Υπέρτατος Νόμος η σωτηρία της Πατρίδος» της Χούντας του  Παπαδόπουλου… φθάσαμε στο «Υπέρτατος Νόμος η σωτηρία του Ευρώ» της Χούντας Παπανδρέου – Σαμαρά με ολίγη από Παπούλια.

Πιο έντιμος ο Συνταγματάρχης Παπαδόπουλος παραδέχτηκε στο διάγγελμα του την εκτροπή από το Σύνταγμα επισημαίνοντας ότι: «Η εκτροπή αύτη ήτο επιβεβλημένη διά την σωτηρίαν της Πατρίδος. Δι’ αυτό επενέβη ο Στρατός. Διά να ανακόψη την πορείαν προς την καταστροφήν, ένα βήμα προ της αβύσσου»

Χθες βράδυ οι δύο πολιτικοί αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου και της Ν.Δ Αντώνης Σαμαράς συναινούντος και του εντεταλμένου για την τήρησή του Συντάγματος Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια αποφάσισαν την εκτροπή από το Σύνταγμα δια την σωτηρίαν του ευρώ.
Θα μπορούσαν αντιγράφοντας τον Παπαδόπουλο να ισχυριστούν ότι η Χούντα των πολιτικών επενέβη «δια να ανακόψη την πορείαν προς την καταστροφήν. Ένα βήμα προς της αβύσσου» και την έξοδο από την ευρωζώνη.
Προτίμησαν όμως να μην πουν τίποτα αφήνοντας το έργο δικαιολόγησης της εκτροπής στις δημοσκοπήσεις και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια.

Ας έχουν όμως υπόψη τους οι εκτραπέντες ότι τα πραξικοπήματα συνήθως τελειώνουν με δίκες, καταδίκες και κάποτε (αραιά και που) και με εκτελέσεις…

ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα ΟΧΙ στη Σύμβαση και το Ευρώ.

Ανεξάρτητα από το χρόνο, που καλείται ο ελληνικός λαός να αποφανθεί για την τύχη του, προσωπικά η απόφαση του πρωθυπουργού να προκηρύξει δημοψήφισμα και μάλιστα με τα συγκεκριμένα ερωτήματα με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θεωρώ τον Παπανδρέου έναν επικίνδυνο τυχοδιώχτη αφού η έκφραση γνώμης από το λαό έπρεπε να γίνει πριν ο Παπανδρέου σε ρόλο καμαριέρας κλειστεί στο δωμάτιο κι αποφασίσει με τον Στρος Καν την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τη σημερινή φτώχεια και εξαθλίωση.

Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν, στο παρόν ανήκουν οι οιμωγές του κατεστημένου κατά του δημοψηφίσματος και της ενδεχόμενης αποχώρησης ή αποπομπής μας από το Ευρώ.
Αν όμως δούμε με ψυχραιμία τα δεδομένα θα διαπιστώσουμε πως το Δημοψήφισμα είναι μια μοναδική ευκαιρία να δώσουμε προοπτική και μέλλον στη χώρα και το λαό της αρκεί να πούμε σθεναρά ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ, ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.

Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν θα γίνει φυσικά χωρίς κλυδωνισμούς, χωρίς κόστος, πόνο και αίμα αλλά και η παραμονή μας στο Ευρώ συνεπάγεται μεγαλύτερο κόστος, πόνο και αίμα.
Ήδη οι άνεργοι έχουν φθάσει το εκατομμύριο χωρίς να υπολογίζουμε τις έμμεσες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μέσω της εφεδρείας με προοπτική περαιτέρω επιδείνωσης.
Απ’ την άλλη πλευρά όσοι ακόμα εξακολουθούν να έχουν μια κάποια απασχόληση αμείβονται με ψαλιδισμένους μισθούς και οι συνταξιούχοι έχουν ήδη αρχίσει «να βλέπουν το ψωμί και να τους πιάνει παράπονο».
Και αυτή η κατάσταση δεν προβλέπεται –με βάση το ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης των τοκογλύφων δανειστών μας- να αλλάξει τα προσεχή 40-50 χρόνια.

Αντίθετα με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα (δραχμή ή όπως αλλιώς ονομαστεί) και την εξ’ αυτής βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας η προοπτική ανάκαμψης και αναστροφής της αρνητικής πορείας έρχεται πολύ πιο κοντά…
Ανάμεσα λοιπόν στο δίλημμα παραμονή στο Ευρώ με διαρκή λιτότητα, φτώχεια και εξαθλίωση για 40-50 χρόνια 100 φορές προτιμότερη η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα που θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε εκ νέου προοπτική ανάπτυξης.  

Επικίνδυνος τυχοδιώχτης ή τζάμπα μάγκας?

Πολύ φοβάμαι πως το δημοψήφισμα για να φορτωθεί ο ελληνικός λαός με τη θέλησή του τα τεράστια βάρη και τη διαρκή λιτότητα που προβλέπει η νέα δανειακή σύμβαση ή να εγκαταλείψει η Ελλάδα το ευρώ, μας το επιβάλουν οι ισχυροί της ΕΕ και του ΔΝΤ και απλά ο ΓΑΠας κάνει για άλλη μια φορά τον τζάμπα μάγκα.

Διαφορετικά αν κλείσει η κάνουλα της τρόικας μπαίνει θέμα πως θα πληρωθούν μισθοί συντάξεις και δώρα το Δεκέμβρη κι αν το Γενάρη θα υπάρχουν ευρώ για να τυπωθούν τα ψηφοδέλτια του δημοψηφίσματος.